ေက်ာင္းသားဘ၀ (Student's life)

ဒီေန႔ ေရးစရာမရွိတာနဲ႔ ဘဲ ငယ္ငယ္ေက်ာင္သား state ဘ၀တုန္းက အေၾကာင္းေတြးကိုဘဲ ေတြးမိပါတယ္၊ state ဘ၀တုန္းက ဟာကို ေရးမွာဆိုေတာ့ အသက္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ႀကီးသြား ၿပီလို႔ ထင္မွာဘဲဗ်ာ၊ ကၽြန္ေတာ္အဲဒီေလာက္ မသက္မႀကီး ေသးပါဘူးဗ်ာ၊ Uni ေနာက္ဆံုးႏွစ္ဘဲ ရွိပါေသးတယ္ဗ်ာ၊ ေက်ာင္းသား ဘ၀မွာဘဲ ရွိပါေသးတယ္၊ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ေခါင္းထဲမွာ ရွိတဲ့အေတြ႕ အၾကံဳဟာလည္း အဲဒီအေၾကာင္း အရာေတြ အေတာ္မ်ားမ်ားဘဲ၊ ေရးစရာမရွိလို႔ ေလွ်ာက္ေရးတယ္ ထင္လည္း ထင္စရာပါဘဲဗ်ာ၊ တကယ္လည္း ေရးစရာမွ မရွိမွ မရွိဘဲ၊ အသက္ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ ေလးရလာပါၿပီ(၂၀ ေက်ာ္ေလးပါဗ်ာ)၊ အေတြ႕အၾကံဳနဲ႕ အရည္အခ်င္း ကေတာ့ ဘာမွမထူးျခားလာသလို ပါဘဲ၊ တကယ္ခံစားရတယ္၊ ဒါေပမယ့္ မေဖာ္ျပႏုိင္ပါဘူး၊ ဘ၀ အေတြ႕အၾကံဳနဲ႔ ပတ္သက္လာရင္ အမ်ားႀကီး သင္စရာေတြ က်န္ပါေသးတယ္၊ ကၽြန္ေတာ္ ေက်ာင္းသားဘ၀ ကေတာ့ မူႀကိဳကစမွာေပါ့ဗ်ာ၊ သိပ္ေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ဘူး၊ မူႀကိဳမသြားခ်င္လု႔ိ ၾကံဖန္ၿပီး ငိုရတာေတြဘဲ မွတ္မိေတာ့ တယ္၊ မူႀကိဳကေတာ့ အမွတ္(၁)မူႀကိဳျဖစ္ၿပီး အဲဒီတုန္းက အဲဒီမူႀကိဳ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာမႀကီးနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့ မိဘေတြနဲ႔ အရမ္းရင္းႏွီးေတာ့ ေက်ာင္းမွာ ကၽြန္ေတာ့္ကို မသိတဲ့ ဆရာ၊ ဆရာမေတြ မရွိပါဘူး၊ ငိုၿပီး ဆိုးလြန္းလို႔ ျဖစ္မွာပါ၊ သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း ဘ၀တူေတြဘဲျဖစ္မွာပါဘဲ၊ အဲ ေနာက္ႏွစ္က်ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေက်ာင္းစထားပါၿပီ၊ ေက်ာင္းက ကၽြန္ေတာ္တို႔ အိမ္နဲ နီးနီးပါတယ္၊ 20 မိနစ္ေလာက္ ေလွ်ာက္သြားရင္ ေရာက္ၿပီေပါ့၊ အထက (၅) မရမ္းကုန္းေလ၊ သူငယ္တန္းကေန ၁၀ တန္းအထိကို အဲဒီေက်ာင္းကဘဲ ေအာင္လာ တာ၊ တစ္ေက်ာင္းလံုး၊ ေက်ာင္းအိမ္နားနီးခ်င္း ေတြပါမက်န္ မသိသူမရွိေအာင္ ေလာက္ပါဘဲ၊ ေတာ္တဲ့ေန ရာေတာ့ မဟုတ္တာ က်ိန္းေသ ပါတယ္၊ ဒါဆို ကၽြန္ေတာ့္ကို အရမ္းဆိုးတဲ့ ကေလးလို႔ထင္မွာပါဘဲ၊ အဲဒီလိုလည္း မဟုတ္ဘူးဗ်၊ ဘယ္လိုေျပာ ရမလဲ အဲဒီလို သိရေအာင္လည္း ကၽြန္ေတာ္ငယ္ သူငယ္ခ်င္း (၃)ေယာက္ေပါင္းၿပီး ေလာင္းေက်ာ္ခဲ့ၾကတာေပါ့၊ တစ္ေယာက္တည္း အရည္အခ်င္းနဲ႔ ေတာ့ မဟုတ္ဘူးေပါ့၊ သူငယ္ခ်င္း အေၾကာင္း ေတြ ကိုလည္း ကၽြန္ေတာ္ဆက္ ေရးသြား ဦးမွာပါ၊ ႀကိဳက္ပါ့ မလားေတာင္ မသိပါဘူး၊ သူတို႔ မေကာင္းေၾကာင္း ေတြပါလို႔ေပါ့၊ ဒါေပမယ့္ ဒါေတြဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တစ္သက္တာမွာ ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ႏုိင္ဘဲ ငယ္ သူငယ္ခ်င္းေတြ ေတြ႕တဲ့အခါတုိင္းမွာ ျပန္ၿပီး ေျပာေျပာၾကတာဟာ မရိုးႏုိင္ပါဘူး၊ သူငယ္တန္း အေၾကာင္း ကို ေတာ့ ေကာင္းေကာင္း မမွတ္မိေတာ့ဘူး၊ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္က သိပ္မထူးခၽြန္သလို အရမ္းႀကီးလည္း ေနာက္မက် ခဲ့ပါဘူး၊ အလယ္ အလတ္အဆင့္ မွာဘဲ ရွိပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ပထမတန္းကေန ၈ တန္းထိကိုေတာ့ အဲဒီတုန္းက ေတာ္တဲ့ကေလးေတြ ထားတဲ့ အခန္း(ေအ)မွာ ဘဲ ကၽြန္ေတာ္ေန ခြင့္ရပါတယ္၊ အင္း ၉ တန္းက် ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အလွည့္က်ေတာ့ ပညာေရးစနစ္ေျပာင္းသြားတာနဲ႔ bio,eco,myanmar, histroy, geography ဆိုၿပီး စခြဲျခားတဲ့ႏွစ္ပါဘဲ၊ အဲဒါနဲ႔ bio ကပံုဆြဲရတယ္၊ eco မွာဆိုင္ေတာ့ အဲဒီတုန္းက အရမ္းကို ေခတ္စား လာတဲ့ စီးပြားေရး ဘြဲ႕ႀကီးေပါ့ဗ်ာ၊ ဒါကိုဘဲ သူငယ္ခ်င္း ေတြနဲ႔ အတူယူခဲ့ပါတယ္၊ အဲဒီမွာ ေတာ္ေတာ္ ေျပာင္းလဲ သြားခဲ့တယ္၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘ၀ႀကီးကို အဲဒီကတည္းက ခြဲျခားခဲ့ တယ္ဆိုတာ အရမ္းကို မွန္ပါလိမ့္ မယ္၊ ဒါေပမယ့္ လက္ရွိ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ညီငယ္၊ ညီမငယ္ေတြ ေတာ့ သတိမထား မိဘဲေနပါလိမ့္မယ္၊ ဒါဟာ အစပါဘဲ၊ ထူးျခားတာက ကၽြန္ေတာ္ဟာ အတန္းထဲမွာ စာမေတာ္ပါဘူး၊ ဘာေတာ္သလဲဆိုေတာ့ ဘာေမးခြန္း ေမးေမး၊ ဘာက်က္ခိုင္း က်က္ခိုင္း၊ ဘာေရးခိုင္း ေရးခိုင္း ကၽြန္ေတာ္အျမဲတမ္း ပထမဦးဆံုး ၿပီးတာပါဘဲ၊ မွန္တဲ့အခါ ရွိသလို မွားတဲ့အခါမွာလည္း မွားမွာေပါ့၊ ၁၀ တန္းကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ႏွစ္ခ်င္းေပါက္ ေအာင္ခဲ့ပါ တယ္၊ အမွတ္ေတာ့ သိပ္မေကာင္းပါဘူး၊ လိုခ်င္တဲ့ စီးပြားေရးလိုင္းကိုေတာ့ မရခဲ့ပါဘူး၊ အဲဒီမွာ ကၽြန္ေတာ္အရမ္း ခံစားခဲ့ရတယ္၊ ရွင္းရွင္း ေျပာရရင္ အခု ကၽြန္ေတာ္ collegue ေက်ာင္းသားပါ၊ ဒါေပမယ့္ collegue ရဲ အႏွစ္သာရကို သိပ္မခံစားခဲ့ရဘူး၊ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ေက်ာင္းက တစ္ႏွစ္လံုးမွ ၁ ေက်ာ္ေက်ာ္ ေလးတာ မတက္ျဖစ္ခဲ့ဘူး၊ ဒါနဲ႔ ဘဲ ကၽြန္ေတာ္ Uni ႀကီးေရာက္မွဘဲ ေမဂ်ာေပါင္းစံု လိုင္းေပါင္းစံုခဲ့ရပါတယ္၊ ပထမ law ရပါတယ္၊ day ဆိုေတာ့ အမွတ္ေကာင္း တယ္ထင္မွာဘဲ၊ မဟုတ္ဘူး၊ ကံေကာင္းလို႔ ဆိုရမွာပါ၊ day မတက္ ခ်င္တာနဲ႔ဘဲ distance ေျပာင္း၊ မမီေတာ့ဘူး၊ ေက်ာင္းလည္း မတက္ခ်င္တာ၊ စိတ္လည္းေလေန တာနဲ႔ဘဲ ေက်ာင္းတစ္ႏွစ္ေအာက္ လိုက္ပါတယ္၊ ေနာက္ႏွစ္ ျပန္ေျပာင္း တာေပါ့၊ သူငယ္ခ်င္းေတြ အၾကံေပး တာက ျမန္ျမန္ဘြဲ႕ရတာ ေကာင္းတယ္၊ ေက်ာင္းျပန္တက္ ဆိုတာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ေက်ာင္းျပန္ တက္ခဲ့တယ္၊ ဒါေပမယ့္ စိတ္ေတာ့ သိပ္မပါေတာ့ ဘူး၊ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ေ၀းသြားတာ ရယ္၊ ကိုယ္ႀကိဳက္တဲ့ ေမဂ်ာမရခဲ့ တာေၾကာင့္ပါ၊ ဒါေတြဟာလည္း ဘယ္သူမွ လုပ္ခဲ့တာမဟုတ္ဘူး၊ ကိုယ္ငယ္ငယ္ တုန္းက စာမႀကိဳးစားခဲ့တာေတြ ေၾကာင့္ အမွတ္ မေကာင္းတာနဲ႔ဘဲ ေ၀သြားၾကတာပါဘဲ၊ မတတ္ႏုိင္ဘူး ေလ၊ ေနာင္တဆိုတာ ေနာင္မွ ရတာပါဘဲ၊ ေနာက္က်သြားၿပီ၊ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ပထ၀ီ(အေ၀းသင္)ေမဂ်ာရတယ္၊ အင္း ေလာေလာ ဆယ္ေတာ့ ပထမႏွစ္ကေန အခု ေနာက္ဆုံး ႏွစ္ထိ ရပ္သမ္ မွန္မွန္နဲ႔ပါဘဲ၊ အခုလို႔ ကၽြန္ေတာ္က ႀကိဳးစား ေနခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းေတြ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားက ဘြဲ႕ေတြရကုန္ၿပီေလ၊ အလုပ္ေတြေတာင္ ၀င္ေနၾကၿပီ၊ သေဘၤာတက္တဲ့ေကာင္းကတက္၊ အစိုးရ၀န္ထမ္း လုပ္သူက လုပ္ေပါ့ဗ်ာ၊ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ေက်ာင္းသား ဘဲရွိေသးတယ္၊ ဘယ္တတ္ႏုိင္ပါ မလဲဗ်ာ၊(ဆက္ရန္)