ေတာ္ေသးသည္

ပူ ပူ ေတာ္ေတာ္ကို ပူတဲ့ေန .....

တစ္ေန႔က ၿမိဳ႕ထဲသြားဘို႔ မနက္ ၁၀ နာရီ ေလာက္ ေရထခ်ိဳး.....ခ်ိဳးတုန္းကလည္း အေကာင္း ၿမိဳ႕ထဲ ေရာက္ေတာ့ လည္းအေကာင္း....အိမ္အျပန္က် အိမ္ေရာက္ေတာ့မွ တစ္ေခ် တည္းေခ်လိုက္တဲ့ ႏွာေတြကေခ်၊ ေျခေတြ လက္ေတြက ေအးစက္၊ လည္းေခ်ာင္းေတြက နာ၊ ညေနလည္း ေရာက္ေရာက္ ကိုယ္ေတြလက္ေတြ ေညာင္းညာၿပီး ဖ်ားခ်င္သလို ျဖစ္လာတာပါပဲ၊ အဲဒါနဲ႔ အေမကို ေျပာၿပီး ေဆးခန္း ေျပးရတာေပါ့၊ ေဆးခန္း ေရာက္ေတာ့ ေတာ္ပါေသးတယ္ အဖ်ားတိုင္းၾကည့္ေတာ့ အဖ်ားက မရွိဘူး၊ ဒါေပမယ့္ ေခ်ာင္းက မတရားဆိုး၊ လည္ေခ်ာင္းေတြက နာ၊ နာေတြက မြန္ၿပီး ေခ်၊ မခံႏုိင္ဘူး၊ ေတာ္ေသးတယ္ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ၿပီ ေအာက္ေမ့ေနတာ၊ ဒါေလာက္နဲ႔ပဲ ၿပီးသြားတာ၊ ေနာက္မို႔ဆို ျမန္ျမန္ ေပ်ာက္ခ်င္တာနဲ႔ ေဆးထိုး၊ ေဆးေသာက္ လုပ္ရဦးမယ္။ ေဆးေသာက္တာ က လြယ္သေလာက္၊ ေဆးထိုး ခံထိ မွာကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး ေၾကာက္ တာကိုး၊ အခုတစ္ေလာက္ ေန ကလည္း အေတာ္ေလးကို ပူလာတယ္။ အျပင္ထြက္ရင္ေတာ့ အေမကေတာ့ ထီး၊ ဦးထုပ္ တစ္ခုခု ေဆာင္းဘို႔ အျမဲမွာတယ္၊ မေဆာင္းလို႔ကလည္း မရ၊ ဒါေပမယ့္ အိမ္နဲ႔ ခပ္လွမ္းလွမ္းေရာက္တာနဲ႔ ထီး၊ ဦးထုပ္ ကို လြယ္အိတ္ ထဲျပန္ထည့္ တတ္တာက အက်င့္တစ္ခု ျဖစ္ေနၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္က အျပင္သြားရင္ ဦးထုပ္၊ ထီးေဆာင္းရမွာ အင္မတန္ ၀န္ေလးတယ္၊ ဦးထုပ္ေဆာင္းေတာ့ ဆံပင္ပံုပ်က္(ေကပ်က္ ...... အဟတ္ဟတ္)၊ ထီးေဆာင္းရေအာင္လည္း မိန္းကေလး ေတြလို ေနပူခံထိမွာ ေၾကာက္တယ္လို႔ အေျပာမခံ၊ အၾကည့္မခံခ်င္၊ ဒါနဲ႔ပဲ အဲဒီေန႔က ေခါင္းေပၚက ေနကို ေသခ်ာမၾကည့္ပဲ အိမ္ေရွ႕ ထြက္ၿပီး ေရခ်ိဳးလိုက္ တာလည္း အဆစ္ ပါမယ္ထင္တယ္၊ ဘာပဲေျပာေျပာ အေအးမိ၊ အပူရွပ္၊ ေရာဂါတစ္ခုခု ျဖစ္ရင္ ေနရထိုင္ရတာ ကိုက မေကာင္းဘူး၊ ႏွစ္ရက္ ေလာက္ အိမ္မွာ ၿငိမ္ၿငိမ္ ေလးေနလိုက္ ရတယ္ ..... မလြယ္ဘူး၊ အေမ့စကား နားမေထာင္မိတာရယ္၊ ေန က အခုတစ္ေလာ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ပူလာတာ ရယ္ ေၾကာင့္ အစ္ကို၊ အစ္မ သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း အျပင္ထြက္တဲ့အခါ ဦးထုပ္၊ ထီးေလးေတြေဆာင္ ထားဘို႔၊ တတ္ႏိုင္သမွ် ေနပူထဲ မွာ ေရ ခ်ိဳးတာ ေတြကိုေရွာင္ဘို၊ ေနပူထဲ သြားလာရင္း ေရဆာရင္လည္း အေအး၊ အခ်ဳိရည္၊ ေရခဲေရ ခ်က္ခ်င္းမွာ မေသာက္မိေစ ဘို႔ကို တစ္လက္စတည္း မွာခ်င္ပါတယ္ ဗ်ား ........ ။